13 فوریه 2023- دیابت نوع 2، یک اختلال متابولیک است که از هر ده نفر در سراسر جهان یک نفر را تحت تاثیر قرار داده است. در طول دو سال گذشته، افزایش 16 درصدی شیوع جهانی دیابت نوع 2، نگرانی های زیادی را بوجود آورده است. دیابت همچنین با سایر عوارض سلامتی مانند نوروپاتی، رتینوپاتی، بیماری مزمن کلیوی و بیماری قلبی عروقی مرتبط است. اخیراً دانشمندان نقش آجیل را در مدیریت دیابت نوع 2 مرور کردند. این بررسی در مجله Nutrients منتشر شده است.

زمینه

حدود 11 درصد از بزرگسالان در سراسر جهان دچار اختلال تحمل گلوکز هستند. این گروه در معرض خطر بالایی برای ابتلا به دیابت نوع 2قرار دارند. دیابت را می توان از طریق تغییر سبک زندگی، به ویژه پیروی از رژیم های غذایی سالم و ورزش منظم، کنترل کرد. طبق دستورالعمل های اخیر دیابت، رژیم مدیترانه ای که شامل مصرف زیاد میوه ها، سبزیجات، آجیل، دانه ها، روغن زیتون، ماهی و تخم مرغ و مصرف کم گوشت قرمز است، برای بیماران دیابتی توصیه شده است.

آجیل های درختی مختلف شامل بادام هندی، فندق، آجیل برزیلی، بادام، گردو، آجیل کاج، پسته، گردو و ماکادمیا هستند. اگرچه بادام زمینی به عنوان آجیل در نظر گرفته می شود، اما از نظر فنی جزو حبوبات محسوب می شود. آجیل ها مواد مغذی فشرده ای هستند که اسیدهای چرب غیر اشباع، مواد معدنی غیر از سدیم، فنول ها، پروتئین گیاهی و سایر متابولیت های فعال زیستی مهم را در اختیار بدن قرار می دهند.

نویسندگان، مقالات مرتبط با دیابت نوع 2و مصرف آجیل را از پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed وCochrane ، برای این بررسی جمع‌آوری کردند. مطالعاتی که بر روی بادام زمینی و انواع آجیل درختی انجام شده بود، نیز در این بررسی وارد شدند.

چگونه مصرف آجیل بر متابولیسم گلوکز تأثیر می گذارد؟

تعداد کمی از مطالعات اپیدمیولوژیک، مکانیسم تاثیر مصرف آجیل بر نشانگرهای کنترل قند خون را ارزیابی کرده اند. مطالعه ی لیپید و گلوکز تهران (TLGS) که قبلاً انجام شده بود، سطوح پایین‌تر گلوکز سرم ناشتا را پس از مصرف مقادیر بیشتری آجیل، نشان داد. چندین مطالعه مقطعی ارتباط بین مصرف آجیل و نشانگرهای هومئوستازی گلوکز/انسولین را برجسته کرده اند. مصرف بیشتر آجیل با سطوح به مراتب پایین تر همه نشانگرهای زیستی مرتبط با دیابت، مانند انسولین پلاسما، گلوکز خون، ارزیابی مدل هموستاز مقاومت به انسولین(HOMA-IR)، هموگلوبین گلیکوزیله(HbA1c)، تست تحمل گلوکز خوراکی(OGTT) و HOMA-β، همراه بود.

در یک مطالعه، که اثر دفعات مصرف آجیل بر مقاومت به انسولین بر اساس HOMA-IR ارزیابی شده بود، مشخص گردید که مصرف بیش از پنج وعده (1 وعده = 15 گرم) آجیل در هفته، در مقایسه با کمتر از یک وعده در ماه، منجر به کاهشمقاومت به انسولین، می شود. همچنین مشخص شد که این مشاهدات عمدتاً در میان زنان شرکت‌کننده با سن کمتر از 40 سال، صادق است.

بر اساس شواهد یک کارآزمایی بالینی، مصرف آجیل به تنهایی قند خون را در شرکت کنندگان پس از صرف غذای دارای شاخص گلایسمی بالا، کاهش داد. در افراد سالم، مصرف بادام همراه با نان سفید، قند خون پس از غذا را به میزان قابل توجهی کاهش داد.

در یک کارآزمایی متقاطع تصادفی پنج بازویی، شامل افراد مبتلا به اختلال تحمل گلوکز، شرکت کنندگان به طور تصادفی به گروه های مختلف تقسیم شدند و به چهار گروه به ترتیب بادام کامل، آرد بادام بدون چربی، کره بادام، روغن بادام داده شد و گروه کنترل هیچ بادامی دریافت نکرد. کل گروه مصرف کننده ی بادام و محصولات آن، کاهش قابل توجهی را در سطح قند خون خود تجربه کردند. موضوع جالب توجه در مورد بادام زمینی این است که زمانی که مردان چاق، شیک های حاوی بادام زمینی معمولی و بادام زمینی با اولئیک بالا را مصرف کردند، بازگشت سریع تر انسولین به غلظت پایه را تجربه نمودند. مصرف آجیل منجر به کاهش قابل توجهی در انسولین ناشتا ومقاومت به انسولین شد. با این حال، اثر قابل توجهی بر گلوکز ناشتا یاHbA1c نداشت.

مصرف آجیل و پیشگیری و مدیریت دیابت

مطالعات اپیدمیولوژیک یافته های ناسازگار و غیرقطعی در رابطه با مصرف آجیل و بروز دیابت نوع 2را ارائه داده اند. تا به امروز، اثر مصرف آجیل، به روشی وابسته به دوز، بر بروز خطر دیابت نوع 2 روشن نشده است. همچنین، بیشتر مطالعات، آجیل ها را با سایر غذاها ترکیب کرده اند، که ارزیابی نقش آجیل ها را در شاخص گلایسمی دشوار می کند.

تنها یک مطالعه به مصرف گردو و خطر ابتلا به دیابت اشاره کرده است. این مطالعه کوهورت آینده نگر آمریکایی نشان داد که مصرف بیش از دو وعده گردو در هفته(1 وعده = 28 گرم)، خطر ابتلا به دیابت نوع 2را کاهش می دهد. با این حال، این یافته با مطالعات دیگر در تناقض بود. اساساً، انتشارات موجود فاقد تحقیقاتی است که نتایج مستند شده توسط سایر محققان در مورد مواجهه با آجیل و دیابت نوع 2 را تأیید کند.

هیچ کارآزمایی بالینی با هدف ارزیابی اثربخشی مکمل آجیل برای کاهش یا پیشگیری از بروز دیابت یافت نشد. با این حال، چندین مطالعه اثرات مفیدرژیم مدیترانه ایرا نشان دادند. همانطور که می دانید رژیم غذایی مدیترانه ای شامل مصرف زیاد آجیل درختی است.

درشت مغذی ها، ریز مغذی ها و سایر ترکیبات زیست فعال موجود در آجیل، سطوح گلایسمی و انسولین بعد از غذا را تنظیم می کنند. علاوه بر این، آنها به مدیریت وزن بدن کمک می کنند، خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی دارند، سیالیت غشای سلولی را کنترل می کنند و از سلول های بتا در برابر سمیت گلوکز، میکرو RNAها و ترشح انسولین پانکراس، محافظت می کنند.

چشم انداز آینده

در آینده، به مطالعاتی برای تجزیه و تحلیل دوز- پاسخ، بمنظور تعیین مقدار کل آجیل مصرفی لازم برای ایجاد مزایای سلامتی احتمالی مرتبط با دیابت، نیاز است. همچنین، تأثیر آجیل در پیشگیری و مدیریت دیابت باید با جزئیات بیشتری+ روشن شود. از آنجایی که داده های بسیار کمی از کارآزمایی بالینی و اپیدمیولوژیک در دسترس است، می توان تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام داد تا بینش بیشتری در مورد تدوین دستورالعمل های غذایی دیابت ارائه شود.

نتیجه

بر اساس شواهد محدود موجود فعلی، آجیل ممکن است اثرات مفیدی در مدیریت و پیشگیری از دیابت داشته باشد. رژیم غذایی حاوی آجیل همچنین ممکن است خطر بیماری قلبی عروقی و مرگ و میر را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کاهش دهد و کنترل قند خون را بهبود بخشد.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20230213/Do-nuts-help-with-type-2-diabetes.aspx